Op vrijdag 17 juni stond de zon hoog aan de hemel, een echte dag om naar het Wed te gaan! Eerst een kop koffie op het terras waar we met vrolijke waterliedjes meteen de toon zetten, maar ook met een prachtig gedicht van Lennaert Nijgh over Het Spaarne, voorgedragen door Diny. Alle deelnemers zijn Haarlemmers en Het Spaarne is voor hen een poëtisch water…
We gingen op pad naar Het Wed, een luilekkermeer voor mens en pad, zo bleek! Kinderen waren heerlijk aan het zwemmen en Eveline vond dikkopjes en kikkervisjes! Ook een enorme wijngaardslak werd gespot en natuurlijk prachtige bloemen zoals de heerlijk geurende duinroosjes, ruwe, paarse ossentong en blauw slangenkruid. Wat een genot om hier in alle rust te genieten van zon, water, natuur en elkaar!
Na de lunch werd het tijd voor een bolletje duindoornijs: Water in al zijn vormen! Met een heus karretje dat door de leerlingen van Nova College Haarlem is gemaakt en met een mooie koperen bel bovenop. Heerlijk schepijs gemaakt van duindoornbessen, lekker en gezond en qua locatie uitermate passend. Maar ja, hoe gaat dat met ijs…….2 ijsjes smaken altijd beter dan 1, dus er kwam een tweede ronde! Het was een heerlijke dag met alle aandacht voor elkaar en de prachtige omgeving. In de spiksplinternieuwe bus van zorggroep Reinalda werd nog even door gezongen, ten afscheid….
Het Spaarne stroomt, het Spaarne stroomt, het Spaarne stroomt voorbij.
Voorbij de stad waar niets meer wordt geladen,
er liggen voor de waag geen schepen meer.
Ze varen door want de bolders en de kaden
hebben plaatsgemaakt voor het verkeer.
En het Spaarne stroomt…
Zoals het steeds voorbij zal blijven stromen.
Het water gaat, wat blijft is de rivier.
En wat er ook voor andere tijden komen,
hij stroomt voorbij en blijft toch altijd hier.
Het Spaarne stroomt…het Spaarne stroomt…
Voorbij de brug, voorbij de laatste huizen,
voorbij de werven en het stoomgemaal.
Het Spaarne stroomt, maar niet voorbij de sluizen,
het eindigt naamloos in een zijkanaal.