Smaaksensaties!
In 2018 zijn we van start gegaan met zogenaamde smaaksensaties. Als je ouder wordt loopt alles een beetje terug, zeg maar. Geur wordt minder, gehoor ook en je smaak loopt terug. Dat wil zeggen dat je steeds kruidiger moet eten wil je nog iets proeven en ervan kunnen genieten. Hoe wonderlijk is het dan dat juist ook in zorginstellingen waar ouderen een lunch en/of diner gebruiken hier niet op wordt ingespeeld. Want ik blijf maar smakeloze jonge kaas voorbij zien komen. Terwijl, waar mensen echt van genieten is juist hele pittige oude kaas, liefst brokkelig zo oud. Zelfs als ze daar voorheen niet zo gek op waren. De smaaksensaties die we al hebben rondgedeeld waren oude kaas met gekonfijte gember en een dadel. Drie totaal verschillende smaken, een ware smaaksensatie dus! Er is een citrussensatie geweest waarin we grapefruits, sinaasappels, mandarijnen, limoenen, citroenen, pomelo en bloedsinaasappels hebben geproefd en vergeleken. Van wat ‘overbleef’ (en dat was minder dan van te voren gedacht!) hebben we marmelade gemaakt. Daar hebben we dus twee keer plezier van. En we hebben een keer zoete dadels met gerookte zoute amandelen geproefd. De combinaties maken dat er heel geconcentreerd wordt geproefd, rustig, er de tijd voor nemend, en vooral het benoemen van de smaken. Verrassend hoe deze woorden van smaak er gemakkelijk uit komen! We hebben toch echt te maken met ouderen die geheugenproblemen hebben.
Op 5 maart jl. is in ‘De Wereld’, het buurthuis waar ook het OntmoetingsCentrum van Zorgbalans ligt (Europastroom) een Buurtboekenkast feestelijk geopend. Neem een boek en/of geef een boek. Een gezellig moment wat werd opgeluisterd door een dame die accordeon speelde waarop natuurlijk gedanst werd en meegezongen. Toevallig wilden we die dag boekenleggers uitdelen die stichting ZaaiGoed samen met Sylvia Hubers heeft gemaakt. Sylvia, voormalig Haarlemse stadsdichter, is een geweldige dichteres. Tijdens een Grote Eenzaamheidsshow droeg zij voor uit eigen werk en het was verbluffend goed. Ontroerend ook. Een gedicht heette ‘Strooi altijd bloemen’, en ja, wat kun je dan nog, als stichting ZaaiGoed? We hebben er samen een prachtige boekenlegger van gemaakt! Hoe passend was het moment van de opening van de Buurtboekenkast!?!